Onlangs verscheen in het Tijdschrift voor HRM een interessant artikel over de ontwikkeling van de arbeidsmarkt getiteld ‘Ongelijkheid: Ontwikkelingen op de arbeidsmarkt en in de arbeidsverhoudingen‘. Het onderzoek is uitgevoerd door Maarten Keune, Wike Been en Frank Tros, allen verbonden aan AIAS-HSI, een onderzoeksinstituut van de Universiteit van Amsterdam. Naast een uitgebreide analyse van de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt en arbeidsverhoudingen van de afgelopen decennia besteden de onderzoekers ook aandacht aan de implicaties daarvan voor de HR-praktijk. In dit artikel lichten we deze consequenties kort toe.
Maatwerk op personeels- en organisatiebeleid
Van HR-professionals zal worden verwacht dat zij in toenemende mate zullen moeten inspelen op veranderingen in de arbeidsmarkt. Zo is de diversiteit op die arbeidsmarkt groeiende. Steeds meer vrouwen hebben een baan die zij combineren met gemiddeld meer zorgtaken. Het groeiende aandeel oudere werknemers vraagt ook om aandacht en daarnaast vormen nieuwe groepen migranten en arbeidsgehandicapten op de arbeidsmarkt een uitdaging voor de HR-professional in het creëren en vormgeven van gelijke kansen en inclusie op de werkvloer.
Goed werk- en opdrachtgeverschap
De in het onderzoek geschetste arbeidsmarktontwikkelingen (toenemende ongelijkheid op de arbeidsmarkt en flexibilisering) vragen op bedrijfs-/organisatorisch niveau een verantwoordelijkheid van de HR-professional. De onderzoekers verwijzen daarbij naar het rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) getiteld ‘Het Betere Werk‘. Daarin wordt gesteld dat goed werk in eerste instantie een verantwoordelijkheid is van bedrijven en instellingen zelf. Aangezien beslissingen rondom het personeels- en aanstellingsbeleid met uitstek onder het takenpakket van een HR-professional vallen speelt de bewustwording van die keuzes een grote rol bij de ontwikkeling van diezelfde arbeidsmarktontwikkelingen.
Houd belangen van werknemers in het oog
Op collectief niveau zijn de machtsverhoudingen de afgelopen decennia sterk verschoven. Met name aan de kant van werknemers staat de legitimiteit van de vakbond steeds ver onder druk als onderhandelingspartner. Dit wordt weerspiegeld op bedrijfsniveau waar de zichtbaarheid van de vakbond sterk is verminderd en ondernemingsraden steeds vaker de gezamenlijke belangen en samenwerking met de bestuurder opzoeken en niet primair het belang van de werknemer vooropstellen. Dit vergt van de HR-professional een analyse omtrent de verminderde kracht van de stem van het personeel en om te zorgen dat de belangen van werknemers voldoende worden meegenomen in organisatiebeleid.
De onderzoekers adviseren HR-professionals ten slotte om bewust te reflecteren welke gevolgen de veranderingen op de arbeidsmarkt en in arbeidsverhoudingen hebben voor het HRM-beleid van de organisatie waarin zij werkzaam zijn. Zij dienen niet te schromen om zich te mengen in een bredere, maatschappelijke discussie over de kwaliteit van het werk en ongelijkheid.
Lees het volledige onderzoek ‘Ongelijkheid: Ontwikkelingen op de arbeidsmarkt en in de arbeidsverhoudingen’ hier:
Ongelijkheid: Ontwikkelingen op de arbeidsmarkt en in de arbeidsverhoudingen